നീണ്ട , ഇടുങ്ങിയ
ചുമരുകളുടെ ഒരറ്റത്ത്
മേശ , കസേര .
കാലുകള് .
ചുവപ്പ്
നീല
ധവളം
വെള്ള ; ഒറ്റ .
മൗനം , നിശബ്ദം
മുറിയുമ്പോഴെപ്പൊഴോ ,
മഴ , കൊടും മഴ . . .
പേമാരി
മിന്നല് , ഇടി ,
മണ്ണിന്റെ മണം .
തളിര് ,
ഉണരുന്നു ; ജനിക്കുന്നു .
ബലം വെക്കുന്നു ; കനം വെക്കുന്നു .
തുരുമ്പെടുത്ത ജനല്ക്കമ്പികള്ക്ക് പുറത്ത് വസന്തം ; കാശിത്തുമ്പ .
ചൂളം വിളി ,
പല്ലിയുടെ
ചിലന്തിയുടെ
ചിതലിന്റെ
മരണത്തിന്റെ . . .
(നഷ്ടപ്പെടലുകളുടെ ഓര്മകള് ഉത്സവങ്ങളാക്കി മാറ്റിയ പി എസ് എം ഒ കലാലയ സ്മൃതികളില് , സതീര്ഥ്യന് ബെന്നി മഷിയൊഴിച്ചപ്പോള് . . .)
1 comment:
ഹും....
Post a Comment